انسانشناسی جسمانی

انسانشناسی جسمانی

انسانشناسی فیزیکی شاخه­ای از انسانشناسی است که با انسانها بر اسای انواع بیولوژکی سروکار دارد. انسانشناسان جسمانی در دو حوزه مهم فعالیت می­کنند: تحول انسان و تنوع انسان مدرن.

مدراک حاکی است که منشاء انسان به 6 میلیون سال قبل باز می­گردد. بیشتر مدراک مرتبط با منشاء انسان متشکل از فسیلها، بقایای خردشده استخوانها و مواد عالی حفظ شده از دوران اولیه است. مطالعه تحول انسان از طریق تجزیه و تحلیل فسلها را پارینه انسانشاسی می­خوانند.

دسته دیگر از انسانشناسان جسمانی تحول انسان را از طریق نخستی شناسی، مطالعه نخستیها، رصد می­کنند. نخستیها پستاندارانی هستند که متعلق به دسته بیولوژکی  کلی همچون انسانها هستند، بنابراین، ویژگیهای جسمانی مشابه و همچنین ارتباطات تحولی نزدیکی با ما مشترک هستند.

دسته دیگری از انسانشناسان جسمانی تحقیقاتشان را روی طیفی از تغییر پذیری جسمانی درون و در میان جمعیتهای انسانی امروزی متمرکز کرده­اند.  این انسانشناسان تغییر پذیری انسان را از طریق اندازه گیری ویژگیهای فیزیکی همچون اندازه بدن، تغییرپذیری در انواع گروه خونی، یا اختلافات در رنگ پوست، یا تنوع صفات ژنتیکی را مطالعه می­کنند. ساختار اسکلت نیز کانون تحقیقات انسانشناسی است. استخوان شناسی انسان حوزه ویژه تخصص در انسان شناسی حسمانی است که با مطالعه اسکلت(کالبد) انسان سروکار دارد. انسانشنان جسمانی همچنین پرتوی بر مسائلی عمومی، همچون میل باطنی به خشونت در جوامع انسانی، درباره انسان افکنده­اند. برای مثال مطالعات فیلیپ والکر در باره انسان پیش از تاریخ نشان داد گرچه دوره­های از صلح وجود داشته، اما نزاع و خشونت نیز فراوان بوده است. وی این خشونت و نزاع را به تغییرات آب و هوایی نسبت داده که سبب از بین رفتن محصولات و یا قحطی شده است.

تلفن مشاوره 09100059329