هوموارکتوس

هوموارکتوس

فسیلهای هوموارکتوس در چین، جاوه، خاورمیانه، اروپا، افریقا به دست امده است. این یافته­های به 1.8 تا 250000 سال قبل تاریخگذاری شده­اند. در افریقا هوموارکتوسهای قدیمیتر با انواع دیگر هومونیدهای چون پارانتروپوس بوئیسی همزیست بوده است. یکی از کاملترین یافته که به عنوان پسر تورکنا شناخته می­شود در محوطه ناریکوتومه نزدیک دریاچه تورکانا در کنیا یافت شده است. این یافته یک اسکلت نسبتاً کامل از پسری 8 ساله با 8 فوت قد است. حجم مغز این انسان حدود 900 سی سی است. از نظر اناتومی هوموارکتوس نشان دهنده یک مرحله مهم از تحول هومونیدها را نشان می-دهد. اندازه جمجمه هوموارکتوس بین 895 تا 1040 سی سی است که خیلی از جمجمه انسان امروزی کوچکتر نیست. این مدارک نشان می­دهد که بیشترین رشد در اندازه مغز در قشر تازه مخ(Neocortex) صورت گرفته است. هوموارکتوس به سبب داشتن پیشانی کوتاه و مایل و آرواره کلفت و گنده با داندهای بزرگ از انسان امروزی متمایز می­گردد.

فناوری الدوان: پارینه سنگی قدیم

فناوری الدوان: پارینه سنگی قدیم

در چندین محوطه در افریقای جنوبی و شرقی باستانشناسان ابزارهای سنگی اولیه کشف کرده اند که به عنوان ابزارهای ساطوری یا سنگهای چکشی(Hammer) شناخته شده اند. ابزارهای چکشی برای جدا نمودن تراشه ها از سنگ مادر استفاده شده بود. این تکنیک را باستانشناسان تراشه برداری ضربه­ای می­خوانند و ابزارهای الدوان خوانده می­شوند. این ابزارها برای بریدن پوست حیوانات می­توانسته استفاده شود و ابزارها همچنین بر روی چوب برای ساختن نیزهای چوبی استفاده شده باشند. باستانشناسان مطمئن نیستند که این ابزار مرتبط با استرالوپیتکوسها بوده یا هومو هابلیس ها. اهمیت کشفیات ابزارهای الدوان در این است که آنها پیشنهاد می­کنند که هومونیدها ضریب هوشی برای شکل دادن ابزارهای سنگی برای بسط دادن وسایلی موثرتر معیشت داشتند. این نواوری افزایش اندازه مغز را نشان می­دهد که منجز به شکلهای جدیدی از پیچیدگی  یادگیری شد. ابزار الدوان نشانگر دوره پارینه سنگی قدیم است. قدیمیترین ابزارهای سنگی پارینه سنگی از محوطه ای در گونا در اتیوپی به دست آمده است و به 2.5 میلیون سال قبل تاریخگذاری شده است.

تلفن مشاوره : 09100059329

باستانشناسی

باستانشناسی

باستانشناسی به عنوان شاخه­ای از انسانشناسی، آثار مادی جوامع را مطالعه می کند که ما را در باره فرهنگ آن جوامع، روش مشترکی از زندگی گروهی از افراد که شامل ارزشها،  اعتقادات و هنجارهایشان می­شود، آگاه می­سازد. دست ساخته­ها، تولیدات مادی جوامع پیشین، سر و نخی را برای گذشته فراهم کرده است.  باستانشناسان معمولاً با مطالعه زباله و دورریزهای باستانی برای کشف نمودن اینکه چگونه جوامع گذشته امرار معاش می­کرده و کدام ابزارها را در فعالیتهای خانگی شان استفاده می­کرده و یا چه اعتقاداتی به زندگیشان معنا می­بخشیده تلاش می­کنند. حوزه­های تخصصی بسیاری در باستانشاسی وجود دارد که منطقه جغرافیایی، موضوع یا زمان دوره­ای را که باستانشناس درباره آن کار می­کند را منعکس می­کند. یکی از این تخصصها که پیشرفتی نسبتاً جدیدتر در مطالعات میدانی باستانشناسی است، قوم باستان شناسی است. قوم باستانشناسی مطالعه دست ساخته­ های مادی دوران گذشته به همراه مشاهدات مردمان امروزی است که دارای دانش آستفاده و معنای سمبولیک آن دست ساخته­ها هستند. تخصصهای دیگر در باستانشناسی شامل باستانشاسی صنعتی، باستانشناسی کتاب مقدس، باستانشناسی قرون وسطی و پس از قرون وسطی، باستانشناسی زیر آب و باستانشاسی دوران اسلامی است.

انسانشناسی جسمانی

انسانشناسی جسمانی

انسانشناسی فیزیکی شاخه­ای از انسانشناسی است که با انسانها بر اسای انواع بیولوژکی سروکار دارد. انسانشناسان جسمانی در دو حوزه مهم فعالیت می­کنند: تحول انسان و تنوع انسان مدرن.

مدراک حاکی است که منشاء انسان به 6 میلیون سال قبل باز می­گردد. بیشتر مدراک مرتبط با منشاء انسان متشکل از فسیلها، بقایای خردشده استخوانها و مواد عالی حفظ شده از دوران اولیه است. مطالعه تحول انسان از طریق تجزیه و تحلیل فسلها را پارینه انسانشاسی می­خوانند.

دسته دیگر از انسانشناسان جسمانی تحول انسان را از طریق نخستی شناسی، مطالعه نخستیها، رصد می­کنند. نخستیها پستاندارانی هستند که متعلق به دسته بیولوژکی  کلی همچون انسانها هستند، بنابراین، ویژگیهای جسمانی مشابه و همچنین ارتباطات تحولی نزدیکی با ما مشترک هستند.

دسته دیگری از انسانشناسان جسمانی تحقیقاتشان را روی طیفی از تغییر پذیری جسمانی درون و در میان جمعیتهای انسانی امروزی متمرکز کرده­اند.  این انسانشناسان تغییر پذیری انسان را از طریق اندازه گیری ویژگیهای فیزیکی همچون اندازه بدن، تغییرپذیری در انواع گروه خونی، یا اختلافات در رنگ پوست، یا تنوع صفات ژنتیکی را مطالعه می­کنند. ساختار اسکلت نیز کانون تحقیقات انسانشناسی است. استخوان شناسی انسان حوزه ویژه تخصص در انسان شناسی حسمانی است که با مطالعه اسکلت(کالبد) انسان سروکار دارد. انسانشنان جسمانی همچنین پرتوی بر مسائلی عمومی، همچون میل باطنی به خشونت در جوامع انسانی، درباره انسان افکنده­اند. برای مثال مطالعات فیلیپ والکر در باره انسان پیش از تاریخ نشان داد گرچه دوره­های از صلح وجود داشته، اما نزاع و خشونت نیز فراوان بوده است. وی این خشونت و نزاع را به تغییرات آب و هوایی نسبت داده که سبب از بین رفتن محصولات و یا قحطی شده است.

تلفن مشاوره 09100059329

اروک، شوشان، باستان شناسی

تحولات سیاسی – اجتماعی و اقتصادی دوره های پیش از تاریخ در بین النهرین و ایران یکی از پیچیده ترین و در عین حال شیرین ترین موضوعات برای هر باستان شناس متخصص در این دوره است. این تحولات به قدری شگرف و عمیق بوده است که هر زبانی ناچار به تحسین آن است. این تحولات به ویژه در اواسط هزاره چهارم قبل از میلاد به اوج خود می رسد و منجر به تشکیل بزرگترین ابر شهر آن روز جهان به نام اوروک(وارکا) می شود. دوره اوروک یکی از شگفت انگیزترین دوره های قبل از تشکیل سلسله هاست که دامنه گسترش آن فلات ایران، بین النهرین شمالی و سایر مکان های ناشناخته دیگر را در روزگار باستان در تحت تأثیرخود داشت.

 در داخل مرزهای ایران شوش به عنوان یکی از اولین مکان هایی بود که از این فرهنگ تأثیر پذیرفته و برای مدتی معین تحت اشغال ظاهراً مسالمت آمیز اوروکی ها در آمد. سرزمین های بلند همچون حوزه های زاگرس مرکزی، جنوبی نیز به نوبه خود در انتقال آن فرهنگ به داخل فلات مرکزی همکاری و همیاری های لازم را انجام داده اند. بیشتر این مردمان حوزه زاگرس کوچگران باستانی بودند که کوچ آنها

 

به صورت عمودی بوده و عمده راه های تجاری میان بین النهرین از یک طرف و حوزه شوشان از یک طرف به سمت فلات مرکزی و جنوب شرق ایران در اختیار و تحت تسلط آنان بود.

تلفن مشاوره   09100059329